انتخاب سنسور مجاورتی مناسب

هنگام انتخاب سنسور مجاورتی ، پرسیدن سوالات زیر مفید خواهد بود :

• ماهیت جسمی که باید تشخیص داده شود چیست: جامد ، مایع ، گرانول ، فلزی و ..؟
• فاصله بین سنسور و جسم چقدر است؟
• شکل جسم به چه صورت است؟

سنسورهای مجاورتی القایی دارای بیشترین حجم فروش هستند و شامل یک مدار نوسان کننده میباشند که میدان الکترومغناطیسی تولید می کند. هر قطعه فلزی که به آن نزدیک شود ، قابل تشخیص خواهد بود ، زیرا به مرکز جریان های القایی تبدیل شده و سپس نوساناتی که ردیاب شناسایی می کند را کاهش می دهد.

مشخصات اصلی سنسورهای القایی عبارتند از:

•  فقط برای قطعات فلزی قابل استفاده است
•  دامنه نسبتاً محدود: تا 80 میلی متر ، بسته به نوع آلیاژ متفاوت است
•  قیمت پایین: نصف قیمت یک ردیاب فوتوالکتریک
•  در برابر محیط های سخت مقاوم اند ونسبت به ضربه ، لرزش ، گرد و غبار و غیره حساس نیستند.
•  فرکانس سوئیچینگ نسبتاً بالا (چند کیلوهرتز) ، که امکان کنترل قطعات با سرعت بالا را حتی در حالت چرخش امکان پذیر می کند.
•  بدون قطعات متحرک در معرض سایش است.

اصل عملکرد سنسورهای مجاورتی خازنی شبیه به سنسورهای القایی است. یک میدان الکترومغناطیسی توسط خازنی که در سمت اصلی سنسور وجود دارد ایجاد می‌شود. قسمت مجاورتی شدت و دفعات نوسانات را تغییر می دهد. برخلاف سنسورهای القایی ، سنسورهای خازنی نه تنها قطعات فلزی را تشخیص می دهند ، بلکه قطعاتی از مواد و اشکال متفاوت (جامد ، مایع ، چسبناک ، پودری و غیره) را نشان می دهند.

مشخصات اصلی سنسورهای خازنی عبارتند از:

•  دامنه کم: <60 میلی متر
•  کمی گرانتر از سنسورهای القایی
•  برای انواع قطعات ساخته شده از مواد مختلف، استفاده می شود
•  می تواند اشیاء را از طریق دیوارهای غیر فلزی تشخیص دهد
•  نسبت به رطوبت و بخار متراکم حساس است
•  به طور گسترده درسطوح تشخیص(به عنوان مثال از طریق ویالهای پلاستیکی) و تشخیص مواد شفاف در یک بازه زمانی کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد
•  عمر طولانی، بدون سایش مکانیکی
•  سازگار با محیط صنعتی (جو آلوده)
•  توان بالا

این سنسور به عنوان سنسور اثر هال معروف است و دارای عملکردی مشابه سنسورهای القایی میباشد. سنسورهای مجاورتی مغناطیسی علاوه بر این ، دارای تیغه ای شیشه ای و فلزی هستند که وقتی در مجاورت آهن ربا قرار می گیرند بسیار سریع مغناطیس می شوند و در صورت عدم وجود آهنربا ، خاصیت مغناطیسی با همان سرعت از بین می رود. بنابراین ردیاب های مغناطیسی با توجه به ابعاد نسبتاً کوچکی که دارند ، دامنه وسیعی را در بر میگیرند. بخشی که قابل شناسایی است باید حاوی آهنربا باشد یا خاصیت مغناطیسی داشته باشد.

 مشخصات اصلی سنسورهای مغناطیسی عبارتند از:

• برای قطعاتی که آهنربا هستند یا حاوی آهنربا هستند استفاده می شود
• کم هزینه
• امکان شناسایی از طریق دیواره های غیر فرومغناطیسی را فراهم می کند
• نسبت به لرزش وآلودگی حساس نیست
• بدون سایش
• جداسازی گالوانیک بین جسم اندازه گیری شده و مدار را می توان در نظر گرفت.

اصل عملکرد سنسورهای مجاورت فراصوت مبتنی بر انتشار و دریافت امواج فراصوتی با فرکانس بالا (حدود 200 کیلوهرتز) است. بازگشت موج باعث می شود که وجود یک بخش شناسایی شود و فاصله آن از سنسور اندازه گیری شود (با اندازه گیری مدت زمان بازگشت موج). سنسورهای فراصوت می توانند از امواج صوتی و یا انعکاسی بازتاب شده استفاده کنند.

مشخصات اصلی سنسورهای فراصوت عبارتند از:

•  تشخیص انواع قطعات (پودر ، فلز ، جامد ، مایع ، شیشه شفاف ، پلاستیک ، مقوا ، چوب و غیره)
•  محدوده چندین متری( 15 متر)
•  دارای حساسیت کم نسبت به محیط زیست
•  زمان پاسخگویی با سرعت انتشار صدا در هوا محدود شده است
•  هزینه نسبتاً بالا ( 200 تا 1000 یورو )
•  حساس به جریان هوا ودما (-10°C to 50°C)
•  نمی تواند مواد جذب کننده صدا (پنبه خام، فوم و غیره) را تشخیص دهد

این نوع ردیاب سهم فروش قابل توجهی در بازار دارد. این سنسور مبتنی بر یک اصل نوری است و هنگامی که پرتوی نور عبوری از جسم کاهش یابد یا قطع شود ، شی را تشخیص می دهد. باتوجه به شی عبوری از پرتو نور و فاصله تشخیص، پیکربندی متفاوت ممکن است:

•  از طریق پرتو: فرستنده و گیرنده جدا هستند.
•  بازتابنده برگشتی: نور ساطع شده توسط بازتابنده بازتاب می یابد
•  بازتاب مستقیم: نور به سادگی بطور مستقیم از جسم منعکس می شود

 در حالی که آنها به آلودگی محیط زیست حساس هستند ، سنسورهای مجاورتی فوتوالکتریک مزایای قابل توجهی دارند :

 انواع قطعات (از جمله مواد شفاف) را تشخیص می دهند از جمله کارآمدترین مزایا فاصله تشخیص است: آنها اشیاء را تا فاصله 200 متری تشخیص می دهند