انتخاب کفش ایمنی مناسب

هنگام انتخاب کفش ایمنی، باید معیارهای خاصی را همچون ایمنی شخصی، انتخاب سطح حفاظتی و محافظت پیش بینی شده و همچنین معیارهای زیبایی و راحتی را برای افرادی که آنها را خواهند پوشید در نظر بگیرید، بطور مثال، کفش ایمنی شما از چه ماده ای ساخته شده و چه شکلی دارد ؟. اگر در اروپا کار می کنید، باید مطمئن شوید که کفش هایی که انتخاب می کنید دارای مارک CE است. همچنین باید مطمئن شوید آنها مطابق معیارهای امنیتی مربوط به خطرات کسب وکار شما هستند. در مورد کفش های ایمنی، استاندارد EN ISO 20345: 2011 معیارهای مختلفی را طبق حفاظتی که نیاز دارید تعیین می کند. مراقب باشید کفش های ایمنی را با کفش های محافظ و کفش کار اشتباه نگیرید. هنگام انتخاب کفش باید تفاوت های مربوط به پوشش انگشت پا را در نظر بگیرید، یعنی:

• کفش ایمنی EN ISO 345: پوشش انگشت و مقاوم در برابر ضربه 200 ژول.
• کفش محافظ EN ISO 346: پوشش انگشت و مقاوم در برابر ضربه 100 ژول.
• کفش کار EN ISO 347: بدون پوشش انگشت.

معیارهای اصلی انتخاب:

• مواد
• نوع محافظت
• هنجارها
• راحتی

7 درصد از زخم های ناشی از حوادث در محل کار، زخم ها و صدمات پا هستند. کارفرما باید کفش ایمنی را فراهم، و تعویض کند. کارمندان باید هنگام کار یا ورود به مناطق پرخطر، این کفش را بپوشند. در صورت عدم تهیه کفش ایمنی مناسب برای کارمندان، بازرس مجاز است کارفرما را مجازات کند.
کفش ایمنی اساساً برای محافظت از پای کاربر طراحی شده است، اما کفش ESD نیز از قطعات الکترونیکی در برابر تخلیه الکتریسیته ساکن محافظت می کند.
قانون کار کشور خود را بررسی کنید، به طور کلی، این قانون مستلزم پوشیدن کفش ایمنی در محیط های پر خطر است.

کفش های ایمنی که انتخاب می کنید، علاوه بر در نظر گرفتن راحتی، زیبایی و قیمت، باید توجه ویژه ای به میزان محافظت آن داشته باشید.
كليه كفش هاي مطابق با EN ISO 20345: 2011 دارای پوشش انگشت پا هستند كه در برابر ضربه ی 200 ژول مقاوم میباشند. کفشهای ایمنی باید بر روی کفهای صاف و چرب در محیطهای صنعتی حداقل ضد لغزش باشند و باید در برابر هیدروکربن مقاوم باشند. ممکن است لازم باشد بررسی کنید که آیا کف کفش برای کار در کارگاههای مکانیکی ضد استاتیک، برای کارگاههایی که احتمالاً دارای تخلیه الکتریسیته ساکن یا ضدالکتریسیته ساکن میباشند یا در کارگاه های جوشکاری ضدآتش طبقه بندی می شوند یا خیر. برای جلوگیری از فرسایش زودرس، کفش باید مقاومت خوبی در برابر فرسایش داشته باشد.
پس از تعیین انواع محافظت، یکی از اولین معیارهای انتخاب راحت ترین کفش ها، تعیین این مسئله است که آیا کارمندان می توانند کفش کوتاه بپوشند یا باید کفش های بلند بپوشند. سپس می توانید تصمیم بگیرید که کفش ها از چرم یا پارچه باشند، یا اینکه برای اطمینان از ضد آب بودن، از مواد پلیمری ساخته شده است. ماده انتخاب شده اغلب وزن کفش را تعیین می کند: هر چه مواد سبک تر باشند، کفش راحت تر خواهد بود. یکی دیگر از عناصر مهمی که باید در رابطه با راحتی کفش به آن توجه کنید نوع مواد مورد استفاده پوشش انگشت پا است.
به طور کلی، اندازه کفش ایمنی کمی بزرگ است، اما شما نباید کفش های کوچکتر از حد معمول سفارش دهید زیرا تولید کنندگان پیش بینی کرده اند که کاربران برای افزایش راحتی، جوراب های ضخیم می پوشند.

انواع اصلی محافظتی که کفش های ایمنی ارائه می دهند:

• ضد استاتیک
• ضد سایش
• ضد لغزش
• ضد الکتریسیته ساکن
• مقاوم دربرابر آتش

کفش ایمنی باید مطابق با استاندارد EN ISO 20345 باشد که مستلزم موارد زیر است:

• مقاومت در برابر ضربه 200 ژول در جلوی کفش،
• کف کفش ضد لغزش روی کف های صاف و چرب در محیط های صنعتی (هنجار XPS 73012)،
• پشت کفش بسته باشد.

هنجار EN ISO 20345 سپس به دسته های مختلف متناظر با محافظت های خاص که با حروف مشخص شده اند، تقسیم می شود:

• A: کفش ضد استاتیک
• Fo: کف مقاوم در برابر هیدروکربن
• E: جذب انرژی پاشنه و کف
• P: کف مقاوم در برابر سوراخ شدن
• Wru: قسمت بالایی کفش در برابر نفوذ آب و جذب آب مقاوم است
• Wr: کفش ضد آب

کفش ایمنی باید در تمام صنایعی که خطر آسیب دیدگی پا وجود دارد پوشیده شود. شما باید نوع کفش مورد نیاز محیط کار را تعیین کنید:

1. برای کارهای فضای داخلی و بیرون، برای مثال در محل های ساخت و ساز و در معادن، بهتر است از کفش S3 و S5 درصورت لزوم به رفتن در محیط سیلاب استفاده کنید.
2. در صنعت مواد غذایی، به طور کلی کار در فضای داخلی و در محیط خشک انجام می شود. در این حالت، در صورت وجود خطر سوراخ سوراخ شدن کف پا، بهتر است از کفش ایمنی S1 یا کفش S1P استفاده کنید. بسته به نوع پوشش کف، ممکن است نیاز به محافظت ضد لغزش مانند SRA یا SRB یا کفهایی که در برابر سرما یا گرما عایق شده داشته باشید.
3. در برخی از آزمایشگاه ها، به ویژه برای صنایع شیمیایی، باید کفش ایمنی تهیه کنید، برای مثال برای جلوگیری از خطرات مربوط به محصولات مورد استفاده در این حالت اگر خطر افشانه وجود دارد می توانید S1 یا S2 را انتخاب کنید.
4. در محل های ساخت و ساز، اغلب کفش های S1 یا S1P محافظت لازم را فراهم می کنند، اما مطمئناً باید نوع محافظت را با خطرات خاص تطبیق دهید.
5. برای صنعت خودروسازی، کفش اغلب باید دربرابر خطرات خاص مانند موارد مربوط به جوشکاری محافظت کند. در این حالت، برای مثال می توانید به دنبال کفش S1 باشید که همچنین به عنوان Hro دسته بندی شده است.

• محل های ساخت و ساز و معادن
• صنایع غذایی و کشاورزی
• آزمایشگاه
• صنعت خودروسازی

برای یک نوع محافظت، قیمت ها بسته به موادی که سازنده انتخاب کرده می توانند از 1 تا 10 متغیر باشند. به طور کلی، می توان گفت که ارزان ترین کفش ها حداقل ایمنی موردنیاز را فراهم می کنند و هرچه قیمت بالاتر باشد، سازنده راحتی و زیبایی کفش را بیشتر تضمین کند.